Leigh Bardugo "Królestwo kanciarzy"

Bardzo udana kontynuacja pierwszego tomu "Szóstki Wron". Po raz kolejny mamy książkę wypełnioną akcją, planowaniem przekrętów i tarapatów w jakie wpadają nasi bohaterowie. Autorka zadbała o porządne backstory każdej osoby i to procentuje. Można się zżyć z tą grupą i trzymać za nich kciuki mimo ich mrocznej przeszłości i teraźniejszości. Dodatkowo trzeba przyznać, że autorka ma świetne pomysły na rozwiązywanie ich problemów. Nie czułam ani przez moment, że coś jest niespójne czy źle zaaranżowane. Jestem bardzo ciekawa jak wyglądała praca nad tą dylogią bo rozpisanie sobie tak dokładnie przebiegu wydarzeń musiało być wymagające i zmuszać autorkę do planowania na dziesięć kroków do przodu. Bohaterowie ani trochę nie stracili na wyrazistości, świat nadal jest wciągający i niezwykle "brudny", zwrotów akcji nie zabrakło nawet na chwilę, ale to wszystko nie męczyło. Nina mierzy się z konsekwencjami swoich wyborów z pierwszego tomu, Kaz uczy się że od zemsty jest jednak coś ważniejszego. Wszystkie wątki zostają domknięte w wyjątkowo pięknym i trwałym splocie. Pojawiają się także postacie ważne dla innych książek z uniwersum Griszów, ale ponieważ czytałam dylogię jako pierwszą to dopiero później, po przeczytaniu pozostałych książek, zorientowałam się jak to były istotne postacie. Autorka wprowadziła je jednak w taki sposób, że nie odczułam zagubienia czy niezrozumienia. Wielki ukłon dla jej pomysłowości żeby to wszystko miało ręce i nogi. Jeśli komuś przeszkadzają wątki miłosne to muszę go zmartwić- tutaj będzie miał z tym problem. Dla mnie osobiście zostało to tak pięknie i delikatnie zarysowane, że nie miałabym się do czego przyczepić. Wszystko jest podane ze smakiem i poczuciem estetyki. Bardzo podobało mi się to czego dowiedziałam się o Wylanie, ponieważ to on i Kaz w pierwszym tomie byli najbardziej tajemniczymi postaciami z całej szóstki. Tutaj wreszcie dowiedziałam się co go motywowało do przyłączenia się do przestępców i złodziei, a jego relacja z Jasperem była świetnie przedstawiona. Motyw "zmutowanych" griszów zrobił na mnie wrażenie, trzeba przyznać, że autorka ma dużo ciekawych pomysłów. Nigdy wcześniej chyba nie spotkałam się z tak oryginalnym przedstawieniem świata. Z tego co zauważyłam pisarka nie ma w zwyczaju oszczędzać swoich bohaterów. Te książki są jak życie, bywają słodkie, bywają też gorzkie. Jeden z kluczowych momentów totalnie mnie zaskoczył bo zostaliśmy przyzwyczajeni do zupełnie innych schematów. Nie chcę zdradzać zbyt wiele więc powiem tylko, że bardzo polecam tę książkę. Podsumowując 8/10